1
1) insanları öğrenme kapasitelerinin en yüksek olduğu çocukluk dönemlerinden itiberen eğitmeye çalışan sistem.
2) insanları kişiliklerinin geliştiği 7-18 yaşları arasında ailelerinden daha çok okul hocalarını görmelerini sağlayan sistem.
ülkemizinkinin de aralarında bulunduğu çoğu eğitim sisteminde çocuklardan kendilerini bilmeden ve düşünmeden, analitik düşünmeleri istenir. çiçeği koklamadan onu incelemeyi, kurbağa peşinden koşmadan onu kesmeyi öğretirler. zannedilir ki, hayat biyolojiyle, coğrafyayla ya da matematikle öğrenilebilir.
birbirine tahammül edemeyen, kendi hesaplarının peşlerinden koşarken "diğerlerini" unutan günümüz insanları ne kadar eğitimli olmuş oluyorlar o zaman? bu eğitim sistemleri para kazanmayı öğretir. sevgiyi değil. bireyselliği öğretir*, topluluğu değil.
ancak şöyle de bir sorun var; saf sevgiyi öğretebilecek çıkar ilişkisi olmayan kim kaldı ki?
(bkz: ütopya)
#40957 alennon |
13 yıl önce