1
size durduk yere kahkaha attırabileceği gibi ömrünüzden ömür de yiyebileceği için dikkatli seçilmelidir. hatta şu anki aklımla bir de aforizma sıçayım tam olsun: ev alma ev arkadaşı al. mümkünse eve çıkmadan birkaç gece aynı yerde kal, ne bileyim tatile git tanı onu, düşündüğün gibi biri miymiş anla. durumun varsa riske de girmek istemiyorsan 3 değil 2 kişi çık mesela eve ama o emin olmadığını alma yanına.
gündüz ev sahibi aradı, dedi çocuklar sizden alt kata su akmış tavan damlıyormuş, suyu vanadan kapamışlar tatilde misiniz ne ayaksınız bilmiyorum da ben haber vereyim dedim dedi, daha lafı bitmeden şimşek çaktı ama bizim gerizekalı x'in işi bu adım gibi eminim diyemeden kapadı kadın. bunu evdekilere haber edip hiç de üstüne düşmeden aklımdan çıkardım. bir de gece telefon geldi, bu sefer ev arkadaşımdan: abi evi su basmış, benim oda falan sular içinde dedi o an beynimden vurulmuşa döndüm. gündüz yaptığım konuşmada işin gücün arasında tam kavrayamamıştım olan biteni, dank etti. dipnot geçeyim, bu x kişisi naz gıda'nın önünde asfaltın çöktüğü gün de bugün yaptığı gibi sabah kalkınca musluğu açmış, su gelmeyince de öylece bırakıp çıkmış evden. ilk gün şanslıydım, yağmur yağıyor herhalde diye uyanıp muslukta su aktığını görünce küçük bir şok yaşamış, sorgulayınca da x özür dilemişti. daha üstünden 1 ay geçmedi, yine sabah su yok, yine musluğu açık bırakıp gidiyor ve evi su basıyor.
hayır ben bu adama zaten kılım, uzlaşmaya çalıştım başlarda lafı evirdi çevirdi geveledi yine her şey aynı kaldı. utanma yok alınma yok evsel anlamda sorumluluk bilinci hiç yok, yol yordam da bilmiyor. dedim origin madem anlaşamıyorsun hiç muhatap olma, takma kafana bildiğin gibi yap. ki burada bir parantez açmak isterim, bu bahsettiğim şahıs liseden arkadaşım ve eve onla çıkarken bazı şeyleri konuşup halledebileceğimiz konusunda -kafama sıçayım ki- hiçbir şüphem olmadı. ve daha da acıtan da bu şahsı kimse sorsanız aa x iyi çocuktur der, dersleri iyidir kültürlüdür ilgilidir komiktir diye gider bu. dışı kimi yakar bilmiyorum da bu adam en aşağı bir senedir beni yakıyor, ömrümden yiyor resmen. zaten hayatım çok güzelmiş her şey tıkırındaymış gibi bir de evde bu adamla uğraşıyorum. şu papağan ilanı gibi: kafesini nadiren açabiliyorum yemin ederim ailemizi perişan etti.
ve işin daha da acıtan kısmı, neden bu hale geldik ben niye bu kadar dert ettimi düşününce ucu yine bana batıyor. basıp gidecektim başka eve, gidemedim çünkü diğer ev arkadaşım y de x'in tam aksine her türlü uyum sağlayabildiğim ev arkadaşımdan da öte biri ve benimle aşağı yukarı aynı fikirleri paylaşıyor x hakkında. biz iki elimizle bir x'i doğrultamadık tek açıklaması bu. ne zaman uyarsak, ama tatlı dille ama küfreder gibi, hiçbir zaman işe yaramadı bildiğini okudu yine x. küfreder gibi demişken, biz yine bir akşam y ile oturmuş x'ten bahsederken kafamız attı bu adama küfrettik mesajla, adam teşekkür etti lan anlamadı bile ciddi olduğumuzu. burada yaptığım bir diğer mallık y'den ayrılmama politikam, demiştim ben y ile beraber olduğum sürece x'e katlanılır ama fena yanılmışım. şimdi önümde iki seçenek var, ya x bu evden erasmusa diye gidecek ve bir daha gelmemesi için elimden geleni yapacağım, ya da x kalacak ben gidecek yer arayacağım yoksa yemin ediyorum okuldu gelecekti dinlemeyeceğim katil olacağım sonunda.
bir de son olarak içime oturan, türkiye bir, doğup büyünülen muhit iki, lise yurt üç*, üniversite yurt dört dedim artık bildiğim insanlarla çıkayım eve kafam rahat etsin aha bu da kocaman beş. hiçbir yerde huzur yok anasını satayım, sokaklara düşeceğim sonunda.