11
bir sorun değildir. sorun da budur zaten, bir sorun gibi karşıya alınıp çözülmeye çalışılması*. "kimseye seni sevmedim, böyle gelme" diyemez bu devlet. hassasiyet gösterdiği şeyleri de vatandaş üstünden çözemez. velev ki amaçları farklı türbancıların, bu neyi değiştirir. benim sınıf arkadaşım kapıda utana sıkıla saçını açmak zorunda kalıyorsa, bu yanlıştır. bu kadar, bitti. insansa en çok değer verdiğimiz şey, o halde onun hassasiyetleri her şeyden üstündür. merak ediyorum, pkk'yı kırdırmak için hizbullah'a her türlü desteği veren devlet, bugün dünden daha fazla mı hassas bu konuda. eğer okulda başı kapalı birilerini görüyorsan ve bu sana rahatsızlık veriyorsa, kendi risiyver ayarlarınla oyna bence, benimkilerle değil. mesela yarın sakal bir siyasi simge haline gelse ve sakal kesme zorunluluğu getirilse, ben bu sakallarımı kesmeyeceğim. bu ikiyüzlü uygulama karşısında benim gibi mağdur olan ve harekete geçmeye çalışan herkesle de birlikte olacağım. devlet artık, benim saç, tırnak uzunluğum, giydiğim kıyafet, ne kadar atatürkçü olduğum gibi fasaryalarla ilgilenmekten vazgeçip biraz daha derine inse ve midemin durumundan sorumlu olduğunu da hatırlasa, etin 33 lira olduğunu bir görse, 600 lira'yla ev geçindirilemeyeceğini, satarak bir bok olmayacağını, bir anlasa da önümüze bakabilsek. hem sakallıyım, hem komünistim, hem cemaatçiyim, hem türbanlıyım, hem eşcinselim, hem mustafa balbay'ım, hem ergenekoncu değilim. hem atatürkçü değilim, hem darbeci değilim, hem islamcı da değilim, üstelik düşünce suçu işliyorum mütemadiyen. aklıma mukayyet olamıyorum devlet amca. artık bana aynı soruyu sormaktan vazgeç, maveraünnehir nereye dökülür, bilmiyorum.
(bkz: meçhul öğrenci anıtı)