1
iki farklı yaklaşım biçiminin karşılaştırılmasıdır.
icracılık bir bakıma girişimci bir ruh gerektirirken izleyicilik daha -fakat illaki tamamen değil- daha pasif bir yaşam biçimine karşılık gelir. icracılık, çoğunlukla sebat ve bir konu üzerinde yoğun çalışma gerektirir. hayatını bir kanala bu şekilde yoğunlaştırmak, bir bakıma risk alarak sermayeyi bir işe yatırmak gibidir. başarılı olursanız size belli bir izleyici kitlesi, hayranlık, takdir gibi geri dönüşleri olacaktır. yazılmaya değer hayat hikayeleri çoğunlukla icracılara aittir. sonunu düşünen kahraman olamaz sözü bu insanların hayat düsturudur. bu tarzda yaşayan insanlarda, bazıları oldukça mütevazı gibi görünselerde, kendilerine inanılmaz bir güven vardır. uzay-zamanda fiziken kaplanandan daha büyük bir alanın hakimiyetini iddia etmek de aksi durumda mümkün olamaz zaten.
izleyicilik, büyük riskler alınmayan bir yaşam demektir. olabildiğine güvenli seçimler yaparak kayıp en azda tutulur. izleyicilir, icracıların kitlesini oluştururlar. iş yaptığı görülen bir alanda icracıların koyduğu veya bulduğu kurallara göre zaman zaman çeşitli minik esercikler de verirler. izleyici yaşam şeklinin bir başka yönü de, icracı biçime göre daha esnek yaşamaya olanak vermesidir. izleyici kişi hiçbir alanda özel bir iddiaya sahip olmayarak birden fazlası ile ilgilenebilme lüksüne sahiptir. tabii ki asla bir icracının derinliğine, dolayısı ile de parlaklığına sahip olamazlar.
şu halde icracı yaşam biçimi, büyük vaatler vermektedir. ancak bu sadece madalyonun bir yüzüdür. yaşam hikayesi dinlenmeye değer olan her bir başarılı icracıya karşılık yazılmayan yüzlerce, binlerce boşa çıkan vattlere harcanmış hayat vardır. zaman zaman onlara rastlarız: iflas etmiş bir girişimci, kendini alkole vermiş bir sanatçı, icadına umutsuzca yatırımcı arayan bir mucit, kahramanlık hevesiyle -kaba tabiriyle- bok yoluna gidenler vs. başarı hikayelerini yazanlar, bu hikayeleri satabilmek için, aynı ilkelere göre yaşanmış bu hayatlardan bize hiç bahsetmezler. hikayeleri okuyan bizler de risk almadan yaşadığımız hayatlarımızdan bir miktar pişmanlık duyarız.
başarı hikayelerinden gözünüz fazla kamaşır da pişmanlığınız acı vermeye başlar ise, kendisini icracı diye ortaya atılıp sonu sefalat olan çoğunluğu aklınıza getirin.